نگاهت را به کجا دوخته ای؟

نگاهت را به کجا دوخته ای ؟

چه زیبا می نگری ؟

به آینده می اندیشی ؟

از چهره ات فقط نگاههایت را می بینم .

ولی گریه هایش را نمی گذاری کسی ببیند

بیا ودوباره لبخند بزن 

نگاههایت باشد برای بعد

به تصویرت که نگاه میکنم ،دریای سادگی را می بینم وامواج آرامش را

از زلال چشمانت ، از چشمه احساست باید وام بگیرم ، تا کمی آرام  گیرم

ببخش مرا رفاه زدگی عادت شده است

ببخش مرا که دیگر نمیتوانم آن ورای نگاهت را ببینم

ببخش که دیگر همه اسکناسهای سبز را می شناسند واز تو غافل شده اند

تشنه یک مشت صداقت ویک جرعه آرامش تو هستم .

نگران نباش ،آرامش بدون آسایش تو ،آرزوی انسانهای غریب امروز است

فدای نگاهت که پر از فریاد است .

فدای نگاهت وزلالی چشمانت وامواج آرامش

چه باید کرد وقتی .... ؟

چه باید کرد وقتی جوانمردی مرده است ؟