پیاده روی

سلام امین جونی

آرزوم بود یه روز بیام و همه صفحات وبت رو که قبلا فرصت نشده بود ببینمو بخونم تا بیشتر باهات آشنا بشیم.آخه نیست که شما دوست ما هستید من و علیرضا دوست داریم بیشتر شما رو بشناسیم. الان علیرضا خوابه و من دارم میخونم...

از خوندن هر صفحه کلی ذوق می کنم و دوست دارم برات کلی یادگاری بنویسم ولی میترسم علیرضا بیدار شه و نذاره بقیه اش و بخونم واسه همین نظر برای همه پست ها نذاشتم..

دوست دارم بهت بگم که خیلی قدر مامان و بابای باحال و دانشمند و عالمت رو بدون گرچه میدونم قدر شناسی...

راستش همه پدر ومادرها شاید به اندازه پدر و مادر تو روی تربیت بچه ها وقت نذارند.

دوست دارم عزیزم.

موفق باشی.

---

ممنون خاله جون که وقت گذاشتید و با نظرات زیباتون وب پسرم رو مزین فرمودید. علیرضا جون رو از طرف من ببوسید.

---