کوله بار
کوله بار 
کودکی و هزاران رویا ...
کودکی و کوله باری از آرزو ...
در خاطرمان هست که یکی از مشهورترین آرزوهای کودکیمان هر چه زودتر بزرگ شدن بود .
بزرگ شدیم
بزرگ شدیم و به آرزویی که در کوله بار کودکیمان بود و هر روز با عشق آن را حمل می کردیم و شبها انتظار وقوع اش را می کشیدیم ، رسیدیم .
اما ...
اما حال که بزرگ شدیم
و به رویای کودکیمان رسیدیم ،
تمام آن خواب و خیالات را به فراموشی سپردیم .
و دیدیم ...
و دیدیم که آن رویا ، فقط یک رویا بوده است نه بیش ...
رویایی که در آن فکر می کردیم ،
که اگر بزرگ شویم هر کاری که دلمان بخواهد انجام میدهیم
هر جا و هر سمتی و هر مکانی که بخواهیم میرویم
هر چه میخواهیم می پوشیم و میخوریم بی اذن مادر! بی اخم پدر!
و ...
اما حال در این دوران می بینیم
که دروازه ی همه ی آن رویاها ،
همان سمت ها و جاها و مکان ها و ...
در همان دوران کودکی به رویمان باز بوده نه حال که بزرگ شده ایم!
و حال ما ماندیم و همان کوله بار بچگی
اما
این بار نه با همان محتویات ،
این بار کوله بارمان خالی از آن آرزوهاست ...
جای آن آرزوها را ،
حال غم و مشکلات زندگی پر کرده و چه سنگین شده ...
چه سنگین شده همان کوله باری که در دوران کم قوت بچگی با خود حمل می کردیم و حال که بزرگ شدیم و پرنیروتر و پرقوت تر ،
حملش کمرمان را خم کرده
به راستی که فرق عجیبی کرده است این کوله بار با آن یکی ...
هر چند که هردو یکی بوده اما تفاوت در این است ،
ما در آن دوران کوله بارمان را با عشق حمل می کردیم
اما حال که مشکلات بر ما غلبه کرده اند به اجبار ... و چقدر تفاوت دارد ، عشق با اجبار ...
واقعا لذت بردم
کاش تو کودکی می موندیم برای همیشه
من که هنوز هم گاهی کودکی می کنم
عکس امین جون هم با کوله بارش واقعا زیباست. الهی که هیچوقت زیر بار خموده نشی پسر
